Grandslamwinnaar Schröder kijkt terug op ‘beste jaar ooit’

Schröder (24) woont tegenwoordig in Ospel. Daar kijkt hij terug op het afgelopen jaar. "Ik heb bijna alles gewonnen wat ik kon winnen."

De rolstoeltennisser heeft er net weer een volle trainingsdag opzitten. "Eerst werken aan mijn techniek en daarna werken aan mijn fysiek. Een dag van ongeveer zes uur." En die trainingsuren zijn nodig om ook in 2023 zijn topresultaten van 2022 te kunnen evenaren. Afgelopen jaar stond Schröder in alle enkel- en dubbelspelfinales van de grandslamtoernooien (Australian Open, Roland Garros, Wimbledon en US Open). Daarvan wist hij er vijf te winnen. Daarnaast werd hij tweevoudig wereldkampioen in eigen land. "Het was mijn beste jaar ooit."

Schröder is actief in de quad klasse. Dat is een speciale klasse voor spelers die zowel een beperking hebben aan hun armen als aan hun benen. Andere rolstoeltennissers hebben enkel een beperking aan hun benen. De Gelener speelt in de quad klasse omdat hij is geboren met het split hand split foot syndroom. Aan elke hand heeft hij slechts één vinger en bij beide voeten mist hij de hele middenvoet en de middelste drie tenen.

Een van de hoogtepunten van het afgelopen jaar was voor Schröder een toernooi waar hij fysiek hard moest werken om te winnen: Wimbledon. "Het was de tweede keer dat ik een grastoernooi speelde en het was zwaar, zeker met de brace die ik heb." Doordat de rolstoeltennisser namelijk slechts één vinger heeft, draagt hij een brace waarmee hij zijn racket vasthoudt. "Het is eigenlijk een verharde handschoen waar het racket met schroeven aan vastzit. Die zorgt ervoor dat het racket niet uit mijn handen vliegt als er een bal tegenaan komt."

De Limburger legt meteen uit dat zijn benen tijdens een wedstrijd ook vastzitten. "Zowel bij mijn bovenbenen, als bij mijn enkels", vertelt hij. Dat vastzetten gebeurt met een plastics trip. Die strips zitten zo strak mogelijk. "Hoe strakker ze zitten, hoe beter dat is voor mijn spel."

Een ander hoogtepunt voor Schröder in 2022 was het winnen van de titels in het enkel- en dubbelspel tijdens het wereldkampioenschap in Oss. "Het was natuurlijk in Nederland en daardoor konden familie en vrienden voor het eerst in jaren komen kijken." Dat kon de afgelopen jaren namelijk lastiger door de coronacrisis. Schröder won de dubbelspelfinale samen met Niels Vink, een andere Nederlander. In de enkelspelfinale won hij juist weer van Vink.

De Nederlanders domineren namelijk de quad klasse op dit moment. Ze wonnen in 2022 samen drie dubbelspeltitels en speelden op drie grandslamtoernooien de enkelspelfinale tegen elkaar. "Van buitenaf is het misschien raar dat we het ene moment concurrenten zijn en een paar uur later samen spelen in een finale, maar voor ons werkt het heel goed. We zijn de besten in het dubbelspel en in het enkelspel kunnen we het onderling uitvechten. We hebben nog geen hekel aan elkaar", lacht de Limburger.

Maar is het goed dat Schröder en Vink zo dominant zijn in een categorie van het tennis waar slechts acht rolstoeltennissers meedoen aan een grandslamtoernooi? "Aan de ene kant is het voor Nederland mooi dat wij aan de top staan, maar aan de andere kant zou het beter zijn als er vanaf de bodem meer groei komt. Gelukkig begin je dat wel meer te zien. Het niveau is omhooggegaan, er is meer professionaliteit, meer aandacht in de media en ook de toeschouwersaantallen gaan omhoog."

Dat laatste maakte Schröder in januari vorig jaar mee. Hij speelde de finale van de Australian Open tegen de afscheidnemende Dylan Alcott. Daarom besloot de organisatie om de finale tussen de Limburger en Alcott te spelen in de Rod Laver Arena. Het centre court waar ook de finales worden gespeeld van de valide tennissers. "Dat was heel bijzonder. Er zaten bijna 7000 mensen in het stadion en dat ik had nooit meegemaakt. Bij de meeste wedstrijden zitten namelijk 100 toeschouwers."

Er is dus groei, maar toch doen er maar acht tennissers mee bij het onderdeel quad bij een grandslam zoals Roland Garros en Wimbledon. Schröder bestrijdt de stelling dat het dan makkelijker is om een toernooi te winnen. "Natuurlijk hoef ik minder duels te spelen, maar ik speel direct tegen de beste spelers. Bij de valide spelers zie je dat het vanaf de kwartfinales ook past echt spannend wordt bij de wedstrijden van echte topspelers." Die topspelers, zoals Rafael Nadal en Novak Djokovic, komt hij regelmatig tegen. "We zien elkaar op die grote toernooien en ze beginnen me te herkennen."

Schröder ziet dat de quad klasse in Nederland nog niet de aandacht krijgt in vergelijking met de rolstoeltennissers die enkel een beperking aan hun benen hebben. Zo werd Diede de Groot onlangs verkozen tot Paralympisch Sporter van het Jaar, terwijl Schröder niet bij de genomineerden zat. "Ik vind het jammer. Als ik kijk wat Niels Vink en ik winnen en Diede wint, is dat eigenlijk gelijk. We staan eigenlijk boven de rest qua niveau. Ik zou het leuk vinden als er meer gelijke aandacht is. Als ik kijk hoe Nederland het doet in de media kunnen ze nog leren van andere landen zoals Engeland, Amerika, Japan en Australië. Daar is de integratie veel beter."

Qua prijzengeld zijn er ook nog aanzienlijke verschillen. Schröder kreeg voor zijn overwinning op Wimbledon omgerekend 58.000 euro aan prijzengeld, terwijl de winnaar in het valide enkelspel met ruim 2,2 miljoen euro aan prijzengeld naar huis ging. "Ik kan dan ook niet zonder mijn sponsoren. Want de reizen, overnachtingen, materiaalkosten en overige kosten moet ik allemaal zelf betalen. Dat kost meer dan 100.000 euro per jaar."

Inmiddels is het team rondom de uit Geleen afkomstige rolstoeltennisser in ieder geval flink gegroeid. Hij heeft naast een coach ook een fysiotherapeut, fitnesstrainer, sportmasseur en mental coach. De belangrijkste persoon voor Schröder is zijn coach, Joop Brouns, met wie hij al ruim tien jaar werkt. "Hij heeft mij alles geleerd in tennis en ik leer nog elke dag van hem. In het begin ging dat natuurlijk over grote dingen zoals de manier van slaan, nu gaat het meer over tactische dingen en kleine aanpassingen in techniek."

Met die aanpassingen wil Schröder in 2023 nieuwe doelen bereiken. "Als ik de resultaten van 2022 al zou kunnen evenaren zou dat fantastisch zijn. Maar hoog op mijn lijstje staan de winst in het dubbelspel van de Australian Open en het enkelspel van Roland Garros. Die toernooien heb ik als enige van de grandslamtoernooien nog niet gewonnen."

Stiekem kijkt hij ook al naar 2024, want dan zijn de Paralympische Spelen in Parijs. "Daar ben ik ook heel benieuwd naar. Zeker omdat het dichtbij huis is." Maar eerst dus 2023 met over een paar weken al de Australian Open. Schröder acht de kans dat hij Niels Vink als tegenstander treft in de enkelspelfinale groot. "Hoe groot? Als wij beiden ons normale spel laten zien, is die kans 99 procent."