Het avontuur van de Fortuna Vrouwen is nog maar net begonnen

Het is 1 december 2022. Ongeveer een jaar geleden legde Fortuna de laatste hand aan een plan om met een vrouwenelftal toe te treden tot de Eredivisie. Nu een jaar later werken ongeveer 20 speelsters hun laatste training af in aanloop naar het thuisduel met Telstar. Dat doen ze bij VV Sittard, de amateurclub waar de selectie van de Fortuna Vrouwen hun vaste trainingsonderkomen heeft gevonden. De amateurclub ligt op zo’n twee kilometer van het stadion. Om de speelsters staat een technische staf die qua grootte niet onderdoet voor de mannen.

Terug naar een jaar geleden. Eind november 2021 diende Fortuna Sittard een businessplan in bij de KNVB om toe te treden tot de Vrouwen Eredivisie. Een van de schrijvers aan dat plan was Bo Breukers, hij is nu ruim één jaar manager vrouwenvoetbal bij Fortuna Sittard, en vertelt vol enthousiasme over het afgelopen jaar. “Het was een mooie uitdaging, want we begonnen letterlijk vanaf nul. We hadden een mega-businessplan opgesteld. Daarin stonden al onze plannen. Niet alleen voor het voetbalgedeelte, maar ook voor huisvesting, scholing, het financiële gedeelte, marketing en commercie en meerjarenplannen. De KNVB zei dat ze zo’n uitgebreide case nog nooit hadden gezien, dus ze konden ‘m eigenlijk niet afwijzen.” Waarschijnlijk denk je bij zulke woorden aan een manager van middelbare leeftijd, maar niets is minder waar. Breukers is pas 23 jaar en is nu al eindverantwoordelijk voor de vrouwentak van Fortuna.

Nadat Fortuna in januari van dit jaar groen licht kreeg van de KNVB om toe te treden tot de Vrouwen Eredivisie kon Breukers, zelf oud-speler bij de club, de volgende stappen zetten. “Die twee maanden wachten was wel lastig omdat we niet konden onderhandelen met speelsters. Toen kon ik echt gesprekken gaan voeren met zaakwaarnemers, want die zijn ook al ruim vertegenwoordigd in het vrouwenvoetbal.” Een van de eerste aanstellingen die Breukers deed was de komst van Roger Reijners als hoofdtrainer. “We hadden best wat opties, maar Roger heeft veel ervaring in het vrouwenvoetbal en was ook trainer van de Oranjevrouwen, daarnaast is hij Limburger en oud-speler van Fortuna. Dus het was een logische keuze.”

Reijners zelf werd ook enthousiast van de plannen van Fortuna. “Het klonk hartstikke mooi en voor mij was het een mooie uitdaging”, zegt Reijners die net de training erop heeft zitten en zichtbaar geniet. Een glimlach van oor tot oor is met enige regelmaat te zien. “We hebben het naar onze zin en zijn echt aan het genieten. Hier staat een team en dat is mooi om te zien.”

Dat team is grotendeels samengesteld door Breukers. Hij haalde enkele bekende namen uit het vrouwenvoetbal naar Sittard. Onder meer Hildur Antonsdóttir, international voor IJsland, en Oranjeleeuwin Samantha van Diemen kozen voor een avontuur in Sittard. Veruit de bekendste is de Belgische Tessa Wullaert. Ze speelde al bij onder meer VfL Wolfsburg en Manchester City, grootmachten in het vrouwenvoetbal, maar is nu te bewonderen bij Fortuna. “Ik vond dat er een mooie basis was om te starten. We hebben een eigen accommodatie, een goede staf en de club staat ook open voor feedback. We zitten regelmatig samen en de club verwerkt dan onze feedback.”

Daarnaast nuttigen de speelsters ook ontbijt en lunch op de club. Het duurt dan ook even voordat Wullaert zich meldt voor het interview. Eerst wordt er namelijk geluncht en is er een meeting over de wedstrijd van een dag later, de zogenaamde ‘Matchday -1 Meeting’. De thuiswedstrijden van de vrouwen vinden plaats in het stadion, net als bij de mannen. Daarin is Fortuna uniek. Geen enkele andere club in Nederland speelt elke thuiswedstrijd in het ‘grote’ stadion. “Dat vond ik heel belangrijk en is ook een belangrijke reden geweest om bij Fortuna te tekenen. Ze hebben respect voor het vrouwenvoetbal.” Reijners: “Als je het project wil omarmen, moet je het zo goed mogelijk doen. Dus ook spelen in een stadion. Dan kunnen de meiden echt hun droom leven.”

Speelsters als Tessa Wullaert komen niet voor een kleine vergoeding spelen in Sittard, maar over budgetten wil Breukers niks zeggen. “Er wordt veel gespeculeerd, maar ik ga dat niet noemen. Je kunt wel de conclusie trekken dat we meer mogelijkheden hebben dan andere clubs.” Dat komt mede door investeerder Azerion, een Nederlands bedrijf dat computerspelletjes ontwikkelt. Zij zijn investeerder bij Fortuna, maar ook naamgever van de Vrouwen Eredivisie. Azerion vindt het vrouwenvoetbal namelijk belangrijk en investeert dus in de competitie en in Fortuna.

Die investeringen zorgen ervoor dat Fortuna nu op een derde plek staat in de Eredivisie. “Dat had ik ook niet verwacht”, bekent Breukers. “We hadden wel verwacht het goed te doen, maar alles valt momenteel op z’n plek. We hebben een hecht team en hebben amper blessures.”

Ook Wullaert had die derde plek niet verwacht. “Het was een moeilijke start omdat we pas laat bij elkaar kwamen, maar we zijn nu al weken ongeslagen.” Trainer Reijners ziet veel ontwikkeling in zijn team. “Als je de ontwikkeling ziet, zowel in het teamspel als speelsters individueel, dan is dat mooi. Dat blijft het belangrijkste. Daar waar we staan, is daar het gevolg van.” Niet alleen op het veld is Fortuna een team, ook daarbuiten. Veel speelsters wonen in Sittard en omgeving en zien elkaar buiten het voetbal. “We doen een quiz met het team of gaan padellen”, vertelt Wullaert.

Met de toetreding van Fortuna Sittard keerde na tien jaar het vrouwenvoetbal op het hoogste niveau weer terug in Limburg. Eerder hadden Roda JC Kerkrade en VVV-Venlo al vrouwenelftallen, maar die werden al na respectievelijk één en twee seizoenen opgeheven. Reijners vindt het belangrijk dat Fortuna de stap heeft gezet. “Als je kijkt naar het vrouwenvoetballandschap in Nederland, zat overal wel iets, behalve in Limburg. Dat gat proberen we in te vullen, door die gelegenheid aan jonge meiden te bieden en hun te laten dromen van de Eredivisie.” Op dit moment maken drie Limburgse vrouwen onderdeel uit van de selectie van Fortuna. Daarnaast heeft Fortuna een beloftenteam waar speelsters worden klaargestoomd voor het eerste elftal.

Breukers ziet ook veel mogelijkheden. “Vrouwenvoetbal is momenteel een van de hardst groeiende takken van sport die er is en het leeft ook echt in Sittard en omgeving.” De manager vrouwenvoetbal kijkt ook verder dan alleen zijn eigen club. “We moeten een gezonde piramide in Limburg gaan creëren richting een eerste elftal om jonge meiden zich te laten ontwikkelen.” Zo’n piramide betekent dat er net als bij de mannen jeugdteams komen, waardoor jonge meiden al op vroege leeftijd stappen kunnen zetten richting een topsport carrière. “Daar moeten we ook gewoon kijken of we kunnen samenwerken met andere Limburgse clubs.”

De manager vrouwenvoetbal heeft het druk genoeg. Zo druk dat hij zelf ook opofferingen moest doen. “Ik voetbalde bij Groene Ster. Daar ben ik gestopt omdat ik het niet meer kon combineren. Normaal stop ik liever niet tijdens een seizoen, maar het ging niet meer.”

Een dag later, het is vrijdag 2 december. De Fortuna Vrouwen spelen hun laatste thuiswedstrijd van het kalenderjaar. De temperatuur ligt rond het vriespunt als enkele honderden mensen zich melden aan de poorten van het Fortuna Stadion. Er kunnen 12.500 mensen in het stadion, maar die zullen er vanavond bij lange na niet zitten. Naar schatting zijn er zo’n 600 mensen. Wat meteen opvalt bij het betreden van het stadion zijn de Belgische vlaggen van enkele fans. Naast Wullaert spelen er namelijk nog diverse Belgische speelsters bij Fortuna.

Op de hoofdtribune probeert iedereen zo lang mogelijk zichzelf warm te houden in de businessclub. “We komen elke thuiswedstrijd. De vrouwen doen het beter dan de mannen”, zegt een groepje vrouwen dat zich voorbereidt om de kou te trotseren. Een andere man is juist voor het eerst bij een duel van de Fortuna Vrouwen. “Ik dacht ik kom eens kijken. De mannen spelen nu even niet in verband met het WK en het is de laatste wedstrijd van het kalenderjaar.”

Het lijkt nu wat onwaarschijnlijk, maar Breukers wil uiteindelijk naar een vol stadion voor de Fortuna Vrouwen. “Dat lukt bij de mannen al soms niet, maar het is wel een doelstelling voor ons. Dat zal misschien wat langer duren.” Daarnaast heeft Fortuna ook op het veld duidelijke ambities. “We willen gaan voor de voorronde van Champions League. Daar kun je komen als je eerste of tweede eindigt. We staan nu derde, dat betekent dat we nog een stapje moeten maken. En uiteindelijk willen we ook echt naar de hoofdronde van de Champions League en de beste van Nederland worden, oftewel kampioen.” Fortuna denkt dat onder meer te kunnen bereiken door een bredere selectie en met meer Eredivisie-ervaring, iets wat de hele club en diverse speelsters dit seizoen voor het eerst opdoen.

Het woord kampioenschap, daar blijven trainers en spelers in het mannenvoetbal vaak ver bij weg om de druk maar te weerleggen. Bij de Fortuna Vrouwen hebben ze daar veel minder moeite mee. “De ambities zijn er en het is mooi om daar onderdeel van uit te maken”, zegt Reijners. “Of het gaat lukken, zal moeten blijken.” Wullaert over de hoge ambities: “Als de club zich blijft ontwikkelen en de sponsor achter ons blijft staan, zie ik wel mogelijkheden.”

De Fortuna Vrouwen spelen hun laatste thuiswedstrijd van 2022 tegen Telstar. Samen met Fortuna dit seizoen toegetreden tot de Eredivisie. Het contrast tussen beide ploegen kan sportief gezien niet groter zijn. Fortuna begint de wedstrijd als nummer drie, Telstar staat onderaan en won nog geen wedstrijd. “Zij kijken meer naar de jonge meiden, terwijl wij een ander ambitieniveau hebben”, verklaart Breukers het verschil.

Op het veld is het verschil ook zichtbaar. Fortuna creëert vele kansen en is dominant, maar deze vrijdagavond niet zo nauwkeurig in de afronding. Uiteindelijk lijkt Fortuna wel te gaan winnen met 2-1, totdat Telstar in de laatste seconden van de wedstrijd op schitterende wijze de 2-2 scoort. Reijners en Wullaert zijn teleurgesteld, maar kijken alweer vooruit: “We moeten hier lessen uittrekken en verder gaan met onze ontwikkeling.” Ontwikkeling en ambitie, het zijn de twee woorden die bij de Fortuna Vrouwen hand in hand gaan. Iets wat uiteindelijk moet leiden tot de klanken van de Champions League hymne in Sittard voor volgepakte tribunes.