Maartje Paumen drie dagen bij oude club in Sittard

De afgelopen drie dagen streek Paumen neer bij haar oude club HC Scoop in Sittard om de 'Maartjes van de toekomst' drie dagen lang intensieve hockeytraining te geven.

"Ook een handtekening op mijn stick als het kan." Grote ogen staren Maartje Paumen aan terwijl de oud-international overal handtekeningen zet. Op de shirts, de sokken, de rokjes en natuurlijk ook op de hockeysticks.

Het hoort wel een beetje bij de heldensportstatus die Paumen inmiddels heeft bereikt. "Jonge meiden vragen me vaak naar rituelen vóór een wedstrijd. Een koude douche en koffie. Veel koffie. Maar dat is misschien geen goed advies voor een tienjarige", lacht Paumen.

Paumen is drie dagen neergestreken in Sittard voor een hockeykamp voor honderd jonge talenten uit heel Limburg. Want dat is hoe haar leven er tegenwoordig uitziet sinds ze heeft aangekondigd te stoppen als international.

In november vorig jaar kwam het hoge woord eruit. Paumen zou niet meer uitkomen voor Oranje en daarmee kwam een eind aan haar carrière als international. De erelijst van Paumen is lang. Tweevoudig olympisch kampioen, drie keer wereldkampioen en dan vergeten we alle Champions Trophy's en Europese kampioenschappen voor het gemak nog even. Haar laatste doelpunt op een eindtoernooi maakte ze tijdens de olympische finale in Rio.

Een paar maanden daarna werd bekend dat ze na dertien jaar ook afscheid nam van haar club in Den Bosch om voor de Belgische hoofdklasser Royal Antwerp Hockey Club te gaan spelen. Maar spijt heeft ze allerminst. "Ik wil gewoon niet meer twee keer per dag, zeven dagen per week met hockey bezig zijn. In de wintermaanden stond ik echt met tegenzin op het trainingsveld. Toen wist ik zeker dat ik de goede keuze had gemaakt."

Eind dit jaar verschijnt er een biografie over Paumen. Een verhaal over de transformatie van een verlegen Limburgs talent naar belangrijkste schakel in het oranje team. Door de ogen van Maartje verteld. En dat kan nog best wel wat verrassingen opleveren.

"Ik heb nu net het eerste hoofdstuk gelezen en ik ben eigenlijk best tevreden. Het beschrijft precies hoe ik sommige dingen ervaren heb”, zegt Paumen. “Over mijn coming-out ben ik in het boek heel open. Het beschrijft hoe ik om ben gegaan met de reacties en hoe mijn familie reageerde. Voor hen was het in eerste instantie een schok. Veel mensen zullen mij op een andere manier leren kennen. En dat lijkt me alleen maar heel grappig."

Sleeppush
Voor de kinderen die meedoen aan het trainingskamp is Paumen nog gewoon de beste hockeyster die er bestaat. En natuurlijk, als je dan de kans krijgt om drie dagen met je idool op te trekken, dan wil je ook maar één ding leren. “De sleeppush”, zegt Fenne. “Zoals Maartje dat kan, kan niemand dat. Echt vet!”

Paumen kan er wel mee lachen en neemt alle tijd om de jonge talenten uit te leggen wat haar geheim is. Als Paumen vertelt dat ze vijftien jaar lang tot in den treure geoefend heeft om die push zo perfect mogelijk te krijgen, valt het even stil. De meiden kijken elkaar aan en halen dan hun schouders op. “Nou en. Ik wil nog steeds graag bij Oranje spelen hoor.”