Is het gespecialiseerde zorg of toch prostitutie? Sekszorgverlener Maureen Hellenbrand heeft regelmatig huilende mensen aan de telefoon: "Mensen missen intimiteit."
Betaalde intieme contacten voor mensen met een geestelijke of lichamelijke beperking blijken een ingewikkeld fenomeen ten tijde van de coronamaatregelen. Sekszorg kan gezien worden als een medisch contactberoep. En contactberoepen mogen weer onder strikte voorwaarden. Maar sekswerk sowieso niet. Dat is problematisch voor klanten die door hun beperking al hard geraakt worden door de maatregelen.
Huilende mensen
Eigenaar Maureen Hellenbrand van De Ultieme Zorg bemiddelt tussen mensen met een beperking en sekswerkers. Ze heeft ervoor gekozen om de werkzaamheden van haar bedrijf stil te leggen zolang er geen expliciete toestemming is van het kabinet. Al denkt ze dat er mogelijkheden zijn. "Van de ene kant snap ik het wel, van de andere kant ook weer niet," stelt Hellenbrand. "Massages, fysiotherapie, dat mag allemaal weer. Wij kunnen met bepaalde aanpassingen ook weer aan de slag. Het is vooral triest voor de mensen die intimiteit zo enorm missen. Ik heb ze regelmatig huilend of boos aan de telefoon. Ik hoop dat er snel versoepeling komt."
Behoeftes
Henk uit Helden hoopt dat ook. Hij maakt zo'n 4 keer per jaar gebruik van sekszorg, omdat hij vanwege zijn beperkingen wordt geweigerd in clubs en door prostituees. "Ik heb behoeftes net zoals iedereen. En ik mis het contact enorm," zegt hij met tranen in zijn ogen. "Veel mensen die sekszorg verlenen hebben een zorgachtergrond, dus die zijn gevaccineerd. Ik ook. Dan moet er toch wat mogelijk zijn?" Maar dat het ingewikkeld ligt, blijkt wel uit de antwoorden op vragen van een journalist van Trouw. Na een week van het kastje naar de muur gestuurd te zijn, kreeg hij antwoord van het ministerie: “Sekswerkers voor mensen met een beperking zijn geen uitgezonderd contactberoep.”
