Praatjes Wonen Zuid brengen verborgen leed aan het licht

De woningstichting wil een vinger aan de pols houden bij de mensen en vragen hoe het met ze gaat in deze moeilijke en vaak eenzame tijd.

Andere wending
Volgens Meriam Agouzoul van Wonen Zuid komt met de gesprekken ook verborgen leed aan de oppervlakte: "Eenzaamheid, angst voor het corona-virus of een ruzie in de familie. Van 'hoe gaat het met u?' kan een gesprek zomaar een andere wending krijgen."

Eenzaamheid
Het zijn zeker zo'n tweeduizend telefoontjes die de medewerkers van Wonen Zuid de komende tijd aangaan. De doelgroep is 80-plus, een kwetsbare groep die in deze periode vaak extra eenzaamheid voelt. Het verzorgingsgebied van de woningstichting ligt in Parkstad en Midden-Limburg.

Griezelig
De 95-jarige mevrouw De Ree is sinds twee jaar weduwe. Ze krijgt bezoek van haar kinderen. Mondjesmaat in dit corona-tijdperk, maar toch. Zelf werkt ze wekelijks een belronde af met vriendinnen. "Even kletsen hoe het gaat. Ik kan niet tegen eenzaamheid. Ik vertel u: Deze periode vind ik erger dan de oorlog. Toen waren we ondanks alles nog bij elkaar. Nu leef je afgezonderd. Griezelig."

Hulpinstanties
In principe worden alle huurders zoals mevrouw De Ree één keer gebeld. "Het gaat ook over koetjes en kalfjes. Dat is ook belangrijk. Als ik merk dat er wat anders speelt of als er concrete zorgvragen zijn, dan schakel ik door met andere instanties", zegt Agouzoul.

Normaal
Volgens Agouzoul levert deze uitgebreide belronde ook wat op voor de periode na corona. "We krijgen een beeld van persoonlijke situaties. Die verdienen ook aandacht als over een bepaalde tijd alles weer 'normaal' is."