Hoogstamfruitbomen oogsten is niet eenvoudig

Het onderhoud van de karakteristieke oude bomen is lastig en kostbaar. Yuri Sijben en Joas Mann proberen samen met vrijwilligers sinds vier jaar het onbenutte fruit te redden.

Sijben oogst hoogstamfruit, appels en peren, in samenwerking met stichtingen als Limburgs Landschap en Natuurmonumenten en in combinatie met boeren. "Er komt elk jaar meer fruit bij. Ik gok dat we het hebben over meer dan 100 ton. Dat groeit op zo'n volume dat er eigenlijk geen bestemming voor is", zegt hij. Volgens hem zou normaliter het gros van het fruit achterblijven, vallen en wegrotten.

Sijben kent de hoogstambomen van vroeger. Op een stuk land van zijn ouders groeide een kleine 3000 kilo fruit en daar werd 20 jaar niets mee gedaan. "4 jaar geleden ben ik met een vriend uit Amsterdam gaan onderzoeken wat we ermee kunnen, om op een soort van ambachtelijke wijze proberen die producten te verwerken tot sap of stroop, noem maar op. We doen wat eigenlijk vroeger al gedaan werd met deze fruitsoorten. Alleen zijn we het een beetje vergeten, het is een beetje het vergeten fruit geworden”, zegt Sijben. "Het is commercieel niet interessant. Het is vrij arbeidsintensief om het te oogsten, het is veel handwerk en dat is tegenwoordig in de hedendaagse maatschappij natuurlijk niet heel gebruikelijk. Alles moet machinaal, alles moet snel, het moet effectief. En dan kom je uit bij laagstambomen."