Crash op vliegveld Beek in 1959: boek als traumaverwerking
31 augustus, 22:08 • 2 minuten leestijd
In mei 1959 vond het grootste vliegtuigongeluk plaats uit de geschiedenis van Maastricht Aachen Airport. Een sportvliegtuig stortte neer vlakbij de landingsbaan. De piloot en twee van de drie inzittenden kwamen om het leven.
Claire Gilissen werd kort daarna in Maastricht geboren en heeft haar vader die piloot was nooit gekend. Over dat trauma en haar levenslange verdriet schreef ze een boek.
Vast ritueel
Inmiddels woont Claire al tientallen jaren in de Randstad, maar iedere keer als ze naar het Zuiden komt, heeft ze een vast ritueel. Ze stopt met haar auto bij het hekwerk langs de landingsbaan in Beek en zoomt dan met haar telefoon in op de plek waar de Piper Pacer op 28 mei 1959 neerstortte. "Dan ben ik even heel dicht bij hem", zegt Gilissen. Het vliegtuigje zou parachutisten gaan droppen, en maar weinig brandstof aan boord om het gewicht laag te houden.
Trauma
Het boek is niet alleen bedoeld om haar eigen trauma te verwerken, maar ook als troost voor anderen die een dierbare zijn verloren of nooit hebben gekend. Heel haar leven staat in het leven van het vinden van puzzelstukjes die het beeld van haar overleden vader compleet kunnen maken. Dat kwam mede doordat haar moeder vroeger nooit over de vliegramp en haar vader wilde praten.
Steun in de rug
In Een greep uit mijn leven! schrijft Gilissen onder meer: "Ik wil iedereen een steuntje in de rug geven die een traumatische ervaring heeft meegemaakt. Het is ook verwerking en je kunt dat vertellen door een boek te schrijven. Je gaat als het ware alles herbeleven en ik raad dat iedereen aan."
