Dochter veteraan start stichting: 'Lotgenoten helpen'

Oorlogsveteraan Theo Wittens uit Panningen en dochter Esmay. © L1 (Tim van der Weerden)
Dochter Esmay Wittens van Joegoslaviëveteraan Theo Wittens uit Panningen heeft een stichting opgericht voor kinderen zoals haar, die leven met de gevolgen van ptss bij hun ouders. Vader Theo hield aan zijn uitzending in de jaren '90 een posttraumatische stressstoornis (ptss) over, waarvan zijn dochter nu dagelijks de gevolgen ondervindt.
Bij de Stichting Veteranen Kids van de 21-jarige Esmay kunnen kinderen van veteranen ervaringen uitwisselen.

Woede-aanvallen

Ptss uit zich bij Theo onder meer in woedeaanvallen. "Hele kleine dingen die bij hem spanning veroorzaken, kunnen er al voor zorgen dat bij hem 'de bom' ontploft", vertelt Esmay.
De spanning thuis had zoveel impact dat ook de schoolprestaties van Esmay er uiteindelijk onder leden. "Daardoor heb ik mijn mbo-opleiding niet af kunnen maken. Gelukkig heb ik mijn vmbo wel af kunnen ronden, maar ook daar ben ik een keer blijven zitten." Nu werkt Esmay nog in de schoonmaak, maar in augustus start ze met een opleiding tot dierenartsassistent.

'Tikkende tijdbom'

Theo was in 1996 gestationeerd in Sarajevo. Pas in 2018 werd bij hem de diagnose ptss gesteld. "Het is een tikkende tijdbom. Het gaat van kwaad tot erger. Zelf heb je het niet in de gaten, maar andere mensen zien het wel", licht Theo toe. Door zijn dochters realiseerde Theo zich uiteindelijk dat het zo niet langer kon en hij hulp nodig had. "Dat de kinderen zeggen dat ze bang worden als jij een woedeaanval krijgt. Dan gaat de knop om", aldus de veteraan.

Lotgenoten helpen

Dankzij therapie die Theo gevolgd heeft, gaat het nu beter in huize Wittens. Theo: "Ptss gaat nooit meer over. Maar ik moet ermee leren omgaan. Dat lukt me nu redelijk goed."
Met de Stichting Veteranen Kids hoopt Esmay zoveel mogelijk lotgenoten te kunnen helpen. "We willen er vooral voor zorgen dat de kinderen van veteranen nu ook hun weg naar hulp kunnen krijgen en ook verdienen. Voor mij voelde het altijd alsof ik het niet verdiende. Want mijn vader heeft PTSS, niet ik", vertelt ze.