'Leeftijdsgrens van 18 jaar voor jeugdzorg loslaten'

Afbeelding ter illustratie
Niet kijken naar de leeftijd van een kind, maar naar de ontwikkeling. Daarvoor pleit stichting Het Vergeten Kind. Veel jongeren verliezen hun behandeling als ze 18 jaar oud worden.
De 20-jarige Mika uit Roermond is een van de jongeren die als een berg opzagen tegen hun 18e verjaardag. Na crisisopvang en een GGZ instelling kwam hij op zijn 17e terecht bij Care+ in Roermond. "Ik ken mensen die dakloos zijn geworden, doordat er geen woonplek meer voor hen was", aldus Mika.
De stichting Het Vergeten Kind pleit voor een verruiming van de leeftijdsgrens. "Wij vinden dat die leeftijdsgrens van 18 jaar losgelaten moet worden", zegt Anne de Groot. "Laat de ontwikkeling voorop staan. Onderzoek heeft uitgewezen dat als je die kinderen op hun 18e loslaat als ze er nog niet klaar voor zijn, ze op een latere leeftijd weer terugkomen in het systeem. Dan kost het ook geld."

Jeugdzorg

Gemeenten besluiten sinds 2015 welke begeleiding jongeren krijgen als ze 18 jaar oud worden. In de eerste vier jaar explodeerden de kosten voor jeugdzorg met 50 procent. Doordat de kosten voor zowel jeugdzorg als WMO sinds 2015 fors zijn gestegen, moeten gemeenten keuzes maken welke zorg voorrang krijgt. Volgens hoogleraar Wim Groot is de grote kostenstijging bij gemeenten vooral te wijten aan laagdrempelige jeugdzorg. Die analyse wordt gedeeld door een analyse van ABN-Amro. Anne de Groot vindt dat kortzichtig. "Na de jeugdzorg kan er verlenging aangevraagd worden", zo legt De Groot uit. "Maar dat verschilt per gemeente. En WMO is ook geen goed alternatief. De WMO-tarieven zijn onvoldoende voor de begeleiding die deze jongeren nodig hebben."