Video: waar ligt de grens van arbeidsmigratie?
8 juli 2022, 16:00 • 3 minuten leestijd
Het lijkt een wereld van verschil: Poolse arbeidsmigranten aan het werk zetten bij kwekers of Filipijnse verpleegkundigen op de IC in het ziekenhuis. Maar dat is het volgens Otto Work Force uit Venray niet. Tweeëntwintig jaar geleden begon het bedrijf met Polen naar Nederland te halen, inmiddels zoeken ze hele andere grenzen op.
In de derde en laatste aflevering van Grenzeloze Zorg wordt duidelijk hoe complex de discussie over arbeidsmigratie in werkelijkheid is. Het idee om in Azië verpleegkundigen op grote schaal te rekruteren voor Nederlandse ziekenhuizen is weliswaar nieuw in Nederland; in landen als Duitsland en het Verenigd Koninkrijk gebeurt het al langer.
Twijfel
Er is terughoudendheid in de Nederlandse politiek, net zoals bij de Nederlandse ziekenhuizen. Is de kwaliteit van de zorg wel goed genoeg? Hoe zit het met de taal? En met het aanpassen aan de Nederlandse ziekenhuiscultuur? Maar er is ook hoge nood met een huidig landelijk tekort van 49.000 zorgmedewerkers dat in 2031 zal oplopen tot 135.000.
Buitenlands geld
Ondertussen kennen ze in Aziatische landen als de Filipijnen hun eigen problemen. Daar is veel werkeloosheid, verdienen goed opgeleide mensen nauwelijks genoeg geld om hun familie te kunnen onderhouden. En is een aantal jaar werken in het buitenland, waar de salarissen vele malen hoger zijn, inmiddels heel normaal geworden.
Circulaire migratie
Dat de grote uitstroom van arbeidsmigranten uit de Filipijnen niet duurzaam is voor het land zelf, waagt directeur Frank van Gool van Otto Work Force te betwijfelen. Hij ziet vooral de voordelen van de zogenaamde ‘circulaire arbeidsmigratie’, waarbij de opgedane kennis in het buitenland weer ingezet wordt bij terugkeer in het thuisland.
Bezwaren
Bij de Commissie van Mensenrechten in de Filipijnen denken ze daar anders over. Generaties kinderen die opgroeien zonder één of soms beide ouders en volledige afhankelijkheid van één inkomen is allesbehalve een ideale situatie. Tegelijkertijd zeggen ook zij: in eigen land is er geen werk, of geen goed betaald werk. Zolang de overheid dit niet kan veranderen, zullen er arbeidsmigranten zijn.
Uitbreiding
De ambities van Van Gool stoppen overigens niet bij zijn pilot met de 35 Filipijnse verpleegkundigen die op dit moment opgeleid worden in Manilla voor een vertrek naar Nederland. Landen als Indonesië en India ziet hij net zo goed als kansrijk om arbeidsmigranten te rekruteren. Vooralsnog is het vooral investeren. Van Gool geeft aan dat het lastig is om een precies bedrag te noemen, maar denkt aan zo’n 20.000 tot 30.000 euro per Filipijnse verpleegkundige. Pas als de verpleegkundigen aan de slag gaan in Nederlandse ziekenhuizen, is er een vergoeding in de vorm van een honorarium.
