Schapenwol in overvloed, maar niemand wil het

Schapenhouder Paul Silkens uit Roermond zit met 4000 kilo wol in zijn maag.  

"Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om dit naar de stort te brengen, maar er zit waarschijnlijk niets anders op. Helaas", zegt schapenhouder Paul Silkens van Landschapsbeheer 't Mögkebrook. Op zijn erf liggen de balen wol hoog opgestapeld in een schuur. "Dit is wol van de afgelopen drie jaar."

De meeste schapenwol uit Europa gaat richting China. Maar dat land heeft nog een enorme voorraad sinds corona en koopt weinig tot niets in. Het is één van de redenen waarom de wolberg van Silkens in Roermond alsmaar uitdijt. "Schapen moeten geschoren worden binnenkort en dan heb ik weer 500 kilo wol erbij waar niemand iets mee wil."

De schapenhouder heeft een kudde van bijna 1000 dieren. De schapen grazen op weides en velden in en om de stad. Silkes trekt een pluizige pluk wol uit een van de balen. "Dit is goede wol, mooi wit. Een gedeelte van wat hier ligt is niet meer zo goed, omdat het onder water heeft gestaan vorig jaar juli. Maar ik heb nog genoeg wat van topkwaliteit is. Het is jammer dat consumenten het blijkbaar niet meer willen."

"Om kleding te maken worden meestal olieproducten gebruikt zoals polyesterstoffen. Wol is waarschijnlijk te duur om te verwerken." Er zijn jaren geweest dat schapenhouders een goede prijs kregen voor de jas van hun dieren. De Friesche Wolhandel was de vaste afnemer voor Sikens totdat het bedrijf in wolverwerking stopte. "Ik heb nog wat projectjes lopen waar de wol naartoe kan, maar het is nog niet zeker of het lukt."

De wol levert tegenwoordig een paar cent per kilo op. Het kost de schapenhouder 1 euro per kilo om uit de kosten te komen. "Ik denk dat schapenhouders in Australië misschien nog iets overhouden aan hun wol, maar dat is al lang niet meer zoveel als jaren geleden."