Geert haalde zeven vluchtelingen in huis: 'Nooit getwijfeld'

Geert vangt thuis in Heythuysen Oekraïense vluchtelingen op. © L1
Geert van Roij uit Heythuysen twijfelde geen moment toen de oorlog in Oekraïne uitbrak. "Ik hoorde dat ze vluchtelingen gingen ophalen in Polen. Ik heb mijn huis beschikbaar gesteld, ik heb hier toch alle ruimte."
In zijn slaapkamer verblijft Julia Gorova (31) met haar vier kinderen. De jongste is zeven maanden oud. Ze sloeg op de vlucht toen haar thuisstad Kiev werd gebombardeerd. Samen met nog een andere moeder van twee kinderen is ze bij Geert ingetrokken.

'Ze mogen alles'

De kinderen spelen en rennen door het huis."Als ze zich maar vrij voelen, dat is het belangrijkste. Ze mogen alles", vertelt Geert. "Over de oorlog praten we weinig. Dat doen ze ook niet graag. In plaats daarvan lachen we veel, tegen de pijn."

Slapen op de grond

De vluchtelingen zijn opgehaald door Elena Kalinovskaja op het station in Krakau. "Ze liggen daar op de grond te slapen, vaak radeloos. De logistiek daar loopt helemaal vast, dus proberen wij te helpen", legt Kalinovskaja uit. Ze woont in Limburg maar komt oorspronkelijk uit Wit-Rusland. "Ik moet helpen. Oekraïners zijn mijn bloedverwanten." In totaal hebben de vrijwilligers van Stichting Platform Oekraïne 45 vluchtelingen opgehaald en ondergebracht.

Vertrouwen

Elena spreekt Russisch en speelt een belangrijke rol bij het ophalen van vluchtelingen. "Moeders met kinderen zijn alleen en bang. Ze vertrouwen je niet zomaar. Vaak willen ze ook zo dicht mogelijk bij Oekraïne blijven. Ik kan vrijuit met ze praten. Ik vertel ze dat het veilig is in Nederland en dat daar goed voor hen gezorgd wordt."

Hart in Oekraïne

Julia Gorova is opgelucht dat de uitputtende reis van 1.200 kilometer achter de rug is. Vanaf Heythuysen volgt ze de oorlog. Ze mist haar thuisland en familie enorm. "Ik ben blij dat ik hier veilig zit, bij lieve mensen die voor me zorgen. Geert ben ik voor altijd dankbaar. Maar mijn hart is in Oekraïne, bij mijn familie. Het is zo bizar om via je telefoon te zien hoe alles daar gebombardeerd wordt."

Hoeven niet weg

Hoe lang ze hier blijft, weet ze niet. Maar daar hoeft ze zich volgens Geert ook geen zorgen om te maken. "Hoe lang de oorlog ook duurt, ik zal nooit zeggen: 'Dames, toedeloe'. Ook al is het maanden. Ik maak me daar helemaal niet druk om."

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht via WhatsApp of stuur een mail naar redactie@l1.nl!