Taboeiend: praat over psychische problemen jongeren

"We hebben het zelf meegemaakt als gezin toen we ontdekten dat Marit anorexia kreeg", zegt Carla Brugman donderdag in L1mburg Centraal.

Eén op de vijf jongeren heeft te maken met psychische problemen. En tijdens de coronacrisis is het aantal jongeren met angsten nog groter geworden. Moeder en dochter Brugman hebben een gezamenlijk doel: "Dat jongeren zo snel mogelijk gaat praten over hun prolemen. Want dat is nog steeds een taboe". Moeder Carla Brugman: "Als je een been breekt, zeg je 'ik ga naar de dokter'. Maar als je in je hoofd een probleem hebt, zeg je niet zo snel 'ik ga naar de psycholoog’.

Brugman heeft er ervaring mee als moeder. Dochter Marit: "Bij mijn moeder thuis was het vroeger niet bespreekbaar, maar bij ons is het gelukkig wel bespreekbaar gemaakt. Mijn ouders zeiden nog eerder dat ik ergens last van had dan dat ik het zelf doorhad".

"Marit was 17, had een eetprobleem en ze kon de boel heel lang bedotten", zegt Carla. "Toen we erachter waren wat het was, duurde het nog twee jaar voor we de juiste hulp kregen. Als je kind kanker heeft, dan zit je morgen al in het meest gespecialiseerde ziekenhuis. Kom je met een kind met anorexia, dan is er geen hulp. Dan ga je van de ene psycholoog naar de andere."

Uiteindelijk is ze op haar 21ste naar een kliniek gegaan. Dat heeft haar op de been gebracht en ze zat daar een half jaar. Vrij snel daarna ontmoette ze haar partner, YouTuber Dylan Haegens. Marit hekelt de lange wachtlijsten in de jeugdzorg: "Het was een hele weg voordat je de juiste hulp vindt. Ik kwam op een wachtlijst bij een eetstoorniskliniek, maar op een bepaald moment was ik te mager geworden en moest ik weer op een andere wachtlijst. Ik krijg veel reacties van jongeren over lange wachttijden, niet alleen als het om eetstoornissen gaat".

Ouders tasten vaak in het duister over wat er aan de hand is met hun kind. Brugman: "Bij ons was het altijd gezellig met het eten aan tafel". Maar langzamerhand werd het avondeten steeds ongezelliger en dat had een enorme impact op het hele gezin. "Mensen vroegen mij 'hoe kan dat nou, jullie zijn zo’n leuk gezin?' Maar zo werkt het niet. Er is geen schuldvraag". Ouders kampen ook vaak met een schuldgevóel: "Als moeder vraag je je meteen af of je er zelf schuld aan hebt. Mijn andere dochter is psycholoog en die heeft steeds 'jij kunt er niks aan doen, het is alleen belangrijk dat Marit geholpen wordt'."

Marit is er sterker door geworden, ze helpt nu anderen. Eerder schreef ze een boek over haar ervaring met anorexia. Carla: "Ze heeft er zeker één leven mee gered. Al bereiken we met ‘Taboeiend’ tien kinderen die erover gaan praten. Dat is al een enorme winst". Marit heeft de ergste periode nu achter zich gelaten. Ze wil niet zeggen dat ze genezen is: "Genezen is misschien een heel groot woord, maar je kunt er toch wel veel minder last van hebben en op dit moment heb ik geen anorexia".

Haar partner Dylan Haegens heeft ook gekampt met een psychisch probleem. Hij had lang last van een angststoornis. Haegens was donderdag op het Raayland College in Venray om het project Taboeiend te lanceren. Dat is een virtueel- en interactief spel voor eerste- en tweedejaars scholieren van de middelbare school. Met het project maken ze op een laagdrempelige manier kennis met psychische gezondheid.

Het spel wordt klassikaal gespeeld. Er zijn algemene kennisvragen, maar ook vragen over de gezondheid. In de quiz worden ook tips gegeven. Op het scherm, maar ook door de medewerkers van het project die optreden als quizmasters. Volgens Venraynaar Haegens leert het project spelenderwijs scholieren heel wat zaken. "Het moet leuk en uitdagend zijn, maar ook moet het de leerlingen de goede weg naar hulp geven."

Het project wordt ondersteund door het Ministerie van Volksgezondheid. De initiatiefnemers willen na de zomer met het project langs middelbare scholen in het land toeren. Concrete afspraken zijn nog niet gemaakt, maar Haegens hoopt dat er genoeg interesse vanuit de scholen zal zijn.