Identiteit 'Limburgse' wolven nu definitief vastgesteld

Dat is gebleken uit zogenoemde microsatellietanalyse van de universiteit in Wageningen. Voor zo'n analyse is een goede kwaliteit dna nodig.

De bekendste nog levende wolf die in Limburg was, is de gezenderde wolvin Naya. Begin januari heeft ze zich via onze provincie verplaatst naar België, waar ze zich inmiddels heeft gevestigd bij de militaire basis in Leopoldsburg.

Daarnaast was ook een mannetjeswolf actief in Limburg, in maart. Het dier werd kort daarna doodgereden in het Belgische Opoeteren. De jonge reu heeft tijdens zijn verblijf in het noorden en midden van onze provincie schapen doodgebeten. Dat gebeurde in Nieuw-Bergen, Lottum en Baexem. Uit dna-onderzoek bleek al snel dat het een wolf was. Die diagnose is belangrijk voor de boeren van wie het vee wordt doodgebeten. Zij krijgen de schade in het geval van een wolf vergoed.

De microsatellietanalyse, waar aan de hand van dna achterhaald kan worden welk dier en geslacht het was, en waar de wolf vandaan kwam, heeft aangetoond dat het dier oorspronkelijk afkomstig was van een roedel uit Barnstorf in de deelstaat Nedersaksen. Een broer van hem was rond februari actief in de omgeving van Bunschoten. De wolven die nu in Nederland zijn, zijn puberwolven, op zoek naar een plek om zich te vestigen.

Of er op dit moment nog andere wolven in Limburg actief zijn, is vooralsnog niet bekend. Er zijn nog wel schadegevallen gemeld, dus dode prooidieren, maar daarvan is nog niet vastgesteld of een wolf de boosdoener was, en zo ja, welke.

De universiteit in Wageningen onderzoekt maandelijks of dode prooidieren door een wolf of bijvoorbeeld een hond zijn doodgebeten. Dat grove dna-onderzoek moet relatief snel gebeuren in verband met het verhalen van de schade op de overheid. Daarnaast vindt er elke drie maanden nog microsatellietanalyse plaats om de wolven te kunnen identificeren. Daarmee wil de overheid in beeld krijgen of een wolf zich definitief in ons land vestigt. Dat is nu nog slechts een kwestie van tijd, denkt onderzoeker Hugh Jansman van de WUR.