Een bijzondere twist in de zaak rondom een mishandelde Kerkraadse peuter. Zijn moeder, die ruim twee jaar als verdachte werd gezien door justitie, werd woensdag abrupt vrijgesproken.
De vrouw moest zich verantwoorden voor de rechter, die daarna normaal gesproken twee weken de tijd neemt om tot een beslissing te komen. Dit keer volgde echter direct vrijspraak.
Onverklaarbaar letsel
In juni 2017 deed het kinderdagverblijf waar de peuter verbleef aangifte bij de politie. Het jongetje had immers bijzonder letsel in zijn gezicht én in zijn schaamstreek. Het kruis van de peuter was blauw en opgezwollen. 'Onverklaarbaar letsel, dat niet door een val kan zijn veroorzaakt', schreven deskundigen in hun onderzoeksrapporten.
Peuter gevallen
De ouders van de peuter waren niet meer bij elkaar. Haar nieuwe vriend was volgens de vrouw alleen met haar zoon toen deze gewond raakte. Volgens deze partner raakte de peuter gewond bij een val, maar dat rijmt niet met de verwondingen. Toch zag justitie te weinig bewijs om de man te vervolgen voor mishandeling.
'Komen er niet uit'
Daarmee bleef moeder over. Daar bracht de rechter woensdag verandering in. Geheel tegen de normale procedure in, vroeg hij aan het begin van de zitting wat justitie ging eisen. "Vrijspraak", was het antwoord van de officier. "We komen er niet uit. Heeft zij het gedaan, heeft de partner het gedaan, houden ze elkaar de hand boven het hoofd? Dat is geen basis voor wettig en overtuigend bewijs."
Telefoons afgeluisterd
Dat zag de rechter ook. "In de voorbereiding op deze zaak hadden wij onvoldoende het idee dat dit een bewijsbare zaak is. Het jongetje is uitgebreid onderzocht, beide verdachten zijn uitvoerig doorgezaagd, hun telefoons zijn zelfs afgeluisterd. Daar is helemaal niets uitgekomen." Advocaat Bjorn Jegers vroeg daarom om direct uitspraak te doen. "Er is gewoon geen bewijs."
Dubbel gevoel
Daar ging de rechter dus in mee; directe vrijspraak volgde. Het leverde een dolgelukkige en opgeluchte moeder op, maar ook een dubbel gevoel bij de rechter. "Want we weten nu nog steeds niet wat er precies is gebeurd. Zat hier de verkeerde persoon?" Moeder liet weten dat, in haar optiek, inderdaad iemand anders in het beklaagdenbankje had moeten zitten: haar toenmalige vriend. "Ik kan u de antwoorden simpelweg niet geven, het spijt me."
Met het kind gaat het inmiddels goed. Volgens moeder is hij fysiek in orde en doet hij het goed op school.
