Vrouwen hadden het eeuwenlang voor het zeggen in het ministaatje Thorn. Tot 1794 was de macht in handen van een selecte groep van hoog adellijke dames, zonder uitzonderingen prinsessen en gravinnen.
Weelde
Deze vrouwen leefden in grote weelde, waren zelfbewust en genoten volop van het leven. Hun leven in Thorn was vergelijkbaar met het hofleven in Wenen en Versailles. Dat ontdekte historicus Joost Welten na jarenlang onderzoek in talloze archieven in Nederland en Duitsland, waar de meeste Thornse adellijke vrouwen vandaan kwamen.
Dochters
Veel Europese adellijke families zochten een plek voor een dochter in het zogenaamde stift van Thorn. Adellijke heren die wilden trouwen wisten dat een Thornse stiftdame garant stond voor een dame van stand. Lang is aangenomen dat de Thornse prinsessen uit een religieuze roeping voor het stift van Thorn kozen. Maar volgens Welten is dat onjuist. Volgens de historicus draaide het in Thorn allemaal om de adel, met religie had het niets te maken meent Welten.
Geslachtsziekte
Bewijzen zijn er te over. Een prinses van Nassau liep een geslachtsziekte op na seksuele escapades en de laatste vorstin-abdis verdeed een groot deel van haar tijd met het verbouwen en verfraaien van haar paleis in Thorn.
Het boek De prinsessen van Thorn wordt zondagmiddag gepresenteerd in het Munttheater in Weert.
