Het jaar van Tom Dumoulin: van valpartij tot leiderstrui

Het jaar begon wat stroef voor Tom Dumoulin. In januari viel hij in de slotfase van de Tour Down Under van het podium af. En Parijs-Nice begon niet zo florissant. Vanwege een buikgriepje moest hij in de zesde etappe zelfs uitgeput afstappen.

Jacht naar geel
Maar het kwam goed met Tom Dumoulin, want hij groeide in het seizoen. Met de toerstart in Utrecht moest dit hét moment van Dumoulin worden. De individuele tijdrit van 13,8 kilometer door de Domstad was hem op het lijf geschreven.

Valpartij
Uiteindelijk liep de Tour de France uit op een deceptie. In de proloog kwam Dumoulin acht seconden tekort voor het geel. En als klap op de vuurpijl raakte hij in de derde etappe betrokken bij een zware valpartij. Met een schouder uit de kom en een breuk in zijn schoudergewricht moest hij afstappen. Daarmee kwam een abrupt einde aan de droom van de gele trui.

Rode leiderstrui
Een maand later zat Tom Dumoulin weer op de fiets. En zocht hij revanche. Hij zette zijn tanden in de Vuelta en beet zich vast in de rode trui. In de vijfde etappe greep hij voor het eerst de leiding, al had hij dat zelf niet direct door. Een dag later verloor hij de trui alweer, maar Dumoulin gaf niet op. Bergop zette hij zijn beste beentje voor, en hield hij de favorieten prima bij.

Laatste loodjes
En in de tijdrit bleek hij opnieuw niet te kloppen. Zo reed hij toch nog een paar dagen in het rood. Alleen die ene belangrijke dag, de allerlaatste, dat mislukte. De zwaarste bergetappe bleek inderdaad te zwaar. Daardoor maakte Dumoulin een duikeling in het klassement, en eindigde hij uiteindelijk als zesde. Nog steeds een prima prestatie, maar stiekem wel een teleurstelling.

Tijdrijden
Vermoeid probeerde de Limburgse tijdritspecialist nog voor de medailles te gaan tijdens het WK wielrennen. Maar dat leverde geen goud op. Individueel eindigde hij op de vijfde plaats.

Bekijk een uitgebreid overzicht van het seizoen van Tom Dumoulin in de tijdlijn.