Een uniek dagboek van een jongen in de jaren dertig

“Het is het enige dagboek van een scholier uit die tijd dat bewaard is gebleven in heel Nederland”, zegt Camille met het originele boekje in zijn hand. “En het geeft daarmee een bijzonder inkijkje in die tijd in Heerlen, direct voor de oorlog."

Toch is het uitbrengen van een dagboek niet vanzelfsprekend. “Wie zich de brutaliteit veroorlooft de inhoud hiervan door te lezen, is de grootste schoft die ik ooit in mijn leven ontmoet heb en zal ontmoeten,” zo staat als waarschuwing te lezen op het voorblad van het originele dagboek.

Camille moet erom lachen. Hij is die schoft. En daar kunnen lezers blij om zijn. Want vader Jef blijkt op 16-jarige leeftijd een bijzonder goed gevoel voor taal en stijl te hebben. Behalve passages over jeugdliefdes en “mooie mokkeltjes” geeft het ook een persoonlijke kijk op de wereldgeschiedenis. Bijvoorbeeld als Hitler de macht grijp in Duitsland en Jef zich hardop afvraagt wat dit zal betekenen.

Camille kreeg het boek zo’n zes jaar geleden in handen. Zijn vader stierf 45 jaar geleden al, maar zijn moeder bewaarde diens dagboek al die tijd. Toen zij zes jaar geleden overleed kwam ook het dagboek tevoorschijn. Camille kreeg het voor het familiearchief, maar las het pas daadwerkelijk zo’n twee jaar geleden toen hij zich steeds meer bezig ging houden met de geschiedenis van Heerlen en toen aan het dagboek moest denken.

“Ik liet het daarna lezen aan historicus Antoine Jacobs. Die stelde geen enkel ander dagboek te kennen van scholieren uit die tijd. Hij opperde om het daarom te publiceren”, stelt Camille. Nu is het zover. Op 1 oktober is de officiële boekpresentatie van Een Heerlense Ziel; Het Dagboek van scholier Jef Oostwegel. De gedrukte versie is voorzien van inleiding, epiloog en een boel foto’s uit dezelfde tijd uit het privéarchief van Oostwegel.