Fancaves: Peter is al 50 jaar fan van Yes

Op het Pinkpopaffiche van 1970 dat in zijn kamer hangt prijkt de bandnaam al: Yes staat als een van de headliners op de lijst. Helaas zullen ze nooit komen opdagen, want de progrockformatie moest het optreden cancelen. Daarvoor in de plaats zou The Golden Earring spelen. Een grote teleurstelling? "Nou, nee, ik was toen zes dus dat was toen nog niet aan de hand." zegt Peter Urlings (59) uit Bemelen. Zelf zag hij de band in zijn 50-jarige fancarrière slechts zo'n twaalf keer, omdat ze volgens hem niet erg vaak in het Nederlandse te vinden zijn.

Daarom haalt hij de band maar op een andere manier naar het land: In zijn rijtjeshuis is er een hele kamer ingericht met spullen van Yes. Cd's, dvd's, mokken, lampen, sleutelhangers, petten, posters, foto's en zelfs eigen gemaakte Yes-shirts en muurstickers zijn er te vinden. De band werd met name bekend door hun hit Owner of a lonely heart, waarvan het origineel ook meerdere malen werd gecoverd of gesampled in andere muziek. "Het was wel hun grootste hit, maar niet een van de beste nummers", zegt Urlings. En volgens hem zal elke Yes-fan dat met hem eens zijn. "Eigenlijk is Yes de grondlegger van progrock. Ze maken nu ook weer muziek die meer die richting op gaat, gelukkig."

In zijn kamer is er een hele computer gereserveerd voor de band. "Mijn Yes-computer", lacht de fan. "Daar staan met name bootlegs op en foto's en andere bestanden van de band." Wanneer hij kijkt naar concertregistraties blijft hij nog steeds geboeid en verwonderd. "Ze integreerden klassieke elementen in hun muziek, ze verweefden eigenlijk alles erin. Echt heel apart, heel bijzonder in die tijd." Wat de band nog meer bijzonder maakt voor de fan is het artwork waar kunstenaar Roger Dean bij betrokken is. Het logo van Yes, maar ook veel platenhoezen zijn door die kunstenaar ontworpen en daarmee psychedelische kunststukjes op zich.

Naast honderden cd's, dvd's, videobanden en lp's zijn er ook items waar hij extra trots op is: "De foto's die ik zelf heb gemaakt bij concerten. Je mocht vroeger niet met flitser gaan, die moest je afplakken. Dus dan moest je een hele hoge isowaarde gebruiken en maar hopen dat er wat uit kwam." Twee foto's zijn extra speciaal; die van wijlen bassist Chris Squire en van wijlen drummer Alan White. Van die laatste heeft Urlings ook nog een drumstick en van Squire heeft hij een plectrum. "Tja, dat zijn toch ook wel zaken die ik erg koester", zegt hij.

Urlings heeft vroeger de band wel eens ontmoet. "Toen waren ze ook nog benaderbaar. Je wist gewoon waar ze na het optreden uit kwamen en dan ging je daar naartoe. Het waren echt hele aardige gasten. Ik ben zelfs wel eens in de kroeg beland met een paar van hen, maar daar heb ik nog maar weinig herinneringen aan. Tegenwoordig moet je heel veel geld betalen voor meet-and-greets."

Limburgs' grootste Yes-fan kijkt nu ook erg uit naar 5 augustus. Dan staat niet Yes, maar wel zanger en creatief Yes-brein Jon Anderson in het openluchttheater in Valkenburg. De zanger zal met het volledige ensemble van de Paul Green Rock Academy de verjaardag vieren van de Yes-klassieker Close to the Edge, die ook volledig gespeeld zal worden.

In de serie Fancaves worden Limburgers geportretteerd die hartstochtelijk fan zijn van een band, zanger of iets anders. Eerdere afleveringen zijn hier te lezen.