Lloyd George Hume is de achtduizendste soldaat die dankzij speurwerk een gezicht krijgt op de Amerikaanse begraafplaats in Margraten.
Zijn graf werd in 2015 geadopteerd door Maastrichtenaar Leo Kerstges, die na zes jaar eindelijk een beeld heeft bij de mysterieuze sergeant Hume. Zorgvuldig voorbereid vertelt Kerstges alles wat hij weet over 'zijn' Amerikaanse sergeant.
Lees ook: 8.000ste foto gevonden van Amerikaanse soldaten Margraten
Adoptiegraf
"We zijn nu zo’n drie keer op vakantie geweest naar Normandië", legt Kerstges uit vanaf zijn eettafel in Maastricht. Een paar keer ging hij erheen met zijn vrouw, maar ook een keer samen met de ouders van hun schoondochter. In perfect Frans somt hij de plaatsnamen van Franse kustplaatsen op: Le Havre, Caen, gevolgd door een aantal plaatsjes die eindigen op Sur-Mere. Het gebied heeft een diepe indruk nagelaten op de bevriende koppels. "Zij hadden al een graf geadopteerd in Margraten", gaat hij verder. "Volgens mij zelfs twee. Het moet tijdens zo'n reis zijn geweest dat wij besloten ook een graf te adopteren."
Lloyd George Hume
Dat werd het graf van Lloyd George Hume, een vermiste sergeant uit de Amerikaanse staat Californië. "Uit woestijnachtig gebied", vult Kerstges aan. Hume stierf op 28 juli 1943, toen hij met zijn bommenwerper neerstortte in de Noordzee. Hij was toen pas 24 jaar.
Parachute
Hoe het die dag precies is gegaan, hoopt adoptant Kerstges ooit nog te ontcijferen. Tot nu toe heeft hij al wat informatie op internet kunnen vinden, met zijn beste Engels. "Ik ben eens gaan googelen, maar ik ben niet zo goed met computers", legt hij uit. Het leverde informatie op over de andere inzittenden van de bommenwerper. Hierdoor denkt Kerstges dat de cockpit als eerste is beschoten, aangezien een gedeelte van de bemanning heeft geprobeerd om het vliegtuig met een parachute te verlaten. Dit weet hij door de informatie van soldaat Lawrence Robert Wolford, die het ongeluk als enige overleefde. "Of Hume in het vliegtuig is omgekomen, of tijdens zijn parachutesprong, dat weet ik niet", zegt de adoptant tot slot. Het lichaam van Hume werd nooit teruggevonden. Hierdoor heeft hij geen wit kruis als graf, maar staat zijn naam vereeuwigd op de Muren der Vermisten.
Gezicht
Sinds de adoptie gaan Kerstges en zijn vrouw een paar keer per jaar langs het graf. Ze brengen bijvoorbeeld altijd een bloemetje op zijn verjaardag, sterfdag en met Memorial Day. "Het is niet alsof we er dagelijks mee bezig zijn, maar toch geeft het een fijn gevoel." Dat hij er nu een gezicht bij heeft, doet hem veel. "Als we straks weer langs mogen gaan, zijn er toch niet meer zo heel veel vragen. Het voelt ook wat vertrouwder", legt hij uit. "Het leven van die jongen moest nog beginnen, maar is beëindigd door een domme oorlog. Hij hoorde misschien wel bij de vrienden, maar uiteindelijk kent een oorlog alleen maar verliezers."
